Wyższa Szkoła Fizjoterapii we Wrocławiu

Specjalista chirurgii ortopedycznej i traumatologii, specjalista medycyny sportowej. W okresie 1993-1996 pełnił funkcję zastępcy ordynatora Oddziału Ortopedyczno-Urazowego w Szpitalu Czerniakowskim w Warszawie. W okresie 1997-2007 prowadził prywatny gabinet lekarski. Od 2000 do 2005 roku pełnił funkcję konsultanta w Klinice Rehabilitacji A.M. w Bydgoszczy, Od 2005 roku pracuje w Wyższej Szkoły Fizjoterapii we Wrocławiu. Posiada tytuł profesora nadzwyczajnego nadany na podstawie dyplomu doktora habilitowanego w dziedzinie nauk o kulturze. Posiada również tytuł doktora nauk medycznych .
Autor ok.100 artykułów naukowych opublikowanych w recenzowanych czasopismach polskich i zagranicznych, autor lub współautor 9 publikacji książkowych i ok. 200 artykułów popularnonaukowych. Członek 8 Towarzystw Naukowych polskich i zagranicznych. Organizator ponad 40 kongresów naukowych i konferencji naukowo- szkoleniowych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym. Wydawca 5 czasopism naukowych wysoko punktowanych w MNiSW (w tym współtwórca idei i wydawca czasopisma „Complementary and alternative medicine in science”). Posiada odznaczenia resortowe: „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nadany przez Ministra Edukacji Narodowej, Odznakę Honorową „Za Zasługi dla Ochrony Zdrowia” – nadaną przez Ministra Zdrowia, Złotą Odznakę „Za Zasługi dla Sportu” – nadaną przez Ministra Sportu, Złotą Odznakę Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii, medal Virtuti Medicinali oraz, dwukrotnie, najwyższe wyróżnienie PT Neuropsychologicznego – Copernicus Prize, a także Odznakę „Zasłużony dla Polskiej Medycyny Sportowej”

Jego Ekscelencja Chandra Mohan Bhandari jest Patronem Instytutu Jogi w Ajurwedy w Sulisławiu. W 2016 roku został mianowany Ambasadorem Dobrej Woli Jogi na rok 2016 przez rządową Radę Stosunków Kulturalnych Indii (ICCR). Były ambasador Indii w Polsce i na Litwie. W indyjskiej dyplomacji służył od 1974 roku i przebywał m.in. w Tajlandii, Norwegii, Nigerii i Australii. Był ambasadorem w Kambodży i Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Był również konsulem generalnym w Toronto. Dzięki bogatemu doświadczeniu dyplomatycznemu zyskał ogromną wiedzę na temat różnych kultur i tradycji na całym świecie. Wierzy w jedność wszystkich grup kulturowych i religii, szukając w nich punktów wspólnych, a nie różnic. Przedstawiał liczne mowy i publikacje podczas konferencji jogi, ajurwedy i nauk wedyjskich na całym świecie. Założyciel charytatywnej szkoły dla potrzebujących dzieci w jego rodzinnej wsi Ranikhet. Jest także autorem wielu naukowych publikacji i inspirującym mówcą. Posiada tytuł magistra w dziedzinie fizyki, a także ukończył studia z zakresu Leśnictwa i Studiów Strategicznych.

Związany z Wydziałem Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii Politechniki Opolskiej od 1999 roku, początkowo jako adiunkt a od 2010 profesor nadzwyczajny. Doktorat ukończył w 1999 roku na AWF Katowice, natomiast habilitację uzyskał dziesięć lat później na Uniwersytecie Palackiego w Ołomuńcu w dziedzinie kinantropologia. W wyniku wyborów, wiosną 2012 roku, objął funkcję dziekana Wydziału Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii na kadencję 2012-2016.
W latach 80-90-tych minionego wieku aktywny jako trener I klasy szermierki. Współpracował z reprezentacją Polski juniorów i seniorów w szabli. Ma na koncie tytuły mistrzów kraju w różnych kategoriach wiekowych. Najlepszy jego wychowanek Dariusz Gilman był mistrzem Świata kadetów, mistrzem Europy juniorów i brązowym medalistą MŚ seniorów. W 1993 roku prowadził reprezentację Szkocji, przygotowując zawodników tego kraju do MŚ w Essen i Mistrzostw Commonwealth’u w Montrealu. Za swoje dokonania otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia w roku 2010 został odznaczonu- Srebrnym Krzyż Zasługi przyznanym przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Opublikował 90 artykułów i 5 książek, w tym 8 artykułów w pismach z tzw. listy filadelfijskiej m.in. Journal of Strength and Conditioning Research, Brasilian Journal of Kinanthropometry and Human Performance, Biology of Sport, Journal of Human Kinetics. Wśród książek wyróżnia monografię “Struktura czasowa procesów informacyjnych w wybranych sportach walki” wydaną w 2006 r. przez AWF J. Piłsudskiego w Warszawie oraz książkę pt. „Modern Saber Fencing”, która ukazała się w Nowym Yorku w wydawnictwie SwordPlayBooks (2009). Jest współautorem patentu uzyskanego w roku 2007 opracowanie -”Układ do pomiaru czasu reakcji i czasu ruchu”. Był recenzentem i członkiem komisji w przewodach doktorskich i habilitacyjnych na AWF-ach w Katowicach i Krakowie oraz Uniwersytecie Karola w Pradze. Zasiada w komitetach redakcyjnych i zespołach recenzentów wielu pism m.in. Journal of Sport Science, Collegium Antropologicum, Human Movement, Archives of Budo, Journal of Combat Sports and Martial Arts. Był organizatorem międzynarodowych konferencji naukowych: Movement and Healt hw Głuchołazach (2006) oraz Control of Movement and Posture w Opolu (2014).

Neurofizjolog z Harvard Medical School oraz w bostońskim  Brigham and Women’s Hospital (na oddziale medycyny snu), naukowy dyrektor Kundalini Research Institute oraz w Kripalu Center for Yoga and Health. Jeden z najbardziej aktywnych naukowców zajmujących się jogą. Odpowiedzialny za dział opracowań naukowych dla Międzynarodowego Stowarzyszenia Terapeutów Jogi (International Association of Yoga Therapists). Członek zespołów redakcyjnych: International Journal of Yoga Therapy, International Journal of Yoga, Medical Physiology. Autor jednego z prekursorskich projektów badawczych o korzyściach praktyk jogi wśród społecznościach szkół publicznych w USA (Benefits of yoga practice in public schools).

Naucza hatha jogi i medytacji od 1976 r. w Centrum Medytacji w Minneapolis w stanie Minnesota. W tym samym okresie miał szczęście studiować u Swamiego Vedy Bharatiego zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Indiach. Jest współautorem programu szkolącego nauczycieli Himalayan Teacher’s Training Program. Udziela licznych wykładów z zakresu jogi i medytacji w różnych miejscach, m.in. na Uniwersytecie Minnesota. Jakoinżynier biomedycyny w życiu zawodowym przeprowadził liczne badania w dziedzinie fizjologii nerek, układu oddechowego i układu krążenia i opatentował kilka urządzeń medycznych, głównie dotyczących pomiaru oddechu (spirometry). Praca zawodowa dała mu unikalny wgląd w procesy fizjologiczne leżące u podstaw jogi i praktyk medytacyjnych.

Dr Jayant Kumar Bhadury, ur. w 1973 r., nauczyciel jogi, ajurwedy i tantry. Autor publikacji pt. „Sermon about Yoga” [2001]. Absolwent Gaya Medical Collage, doktor w dziedzinie ajurwedy. Członek Towarzystwa Teozoficznego w Waranasi, założyciel Bhrygu Yoga Trust. Prowadzi grupy uczniów w Indiach, Polsce i Izraelu.

Psycholog, adiunkt w Counseling and Psychological Services w Saint Mary’s University of Minnesota oraz w Graduate School of Professional Psychology w Uniwersytecie St. Thomas w Minneapolis. Członek zgromadzenia dyrektorów Międzynarodowej Rady Akredytacji w Jodze (Council on Yoga Accreditation International) oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Terapeutów Jogą (International Association of Yoga Therapists), wykładowca w Meditation Center in Minneapolis oraz Swami Rama Sadhaka Grama Rishikesh, gdzie prowadzi szkolenia dla nauczycieli jogi. Wprowadzony został w tradycję jogi himalajskiej przez Swamiego Vedę Bharatiego w roku 1971. W 2004 pomagał wprowadzać pierwsze studia jogi na Uniwersytecie Minnesota Academic Medical Center. Prowadził liczne wykłady na temat jogi, medytacji, psychologii jogi itd. w USA, Kanadzie, w krajach karaibskich, Holandii, Włochach, Austrii, na Węgrzech, Litwie, w Afryce Południowej, Korei, Hong Kongu i Indiach.

Psycholog, Adiunkt w Zakładzie Psychologii Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Psycholog sportu współpracujący z Akademią Piłkarską Legii Warszawa oraz Polskim Związkiem Pięcioboju Nowoczesnego. Od 2008 roku nominowana na Psychologa Polskiego Komitetu Olimpijskiego, certyfikowany członek sekcji Psychologii Sportu Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Autorka wielu publikacji naukowych dotyczących poczucia własnej skuteczności, radzenia sobie ze stresem, zachowań zdrowotnych.

Jako najmłodszy w Europie (w wieku 29 lat) samodzielnie dokonał udanej transplantacji serca.

Studiował na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. W 1985 roku uzyskał specjalizację I stopnia w chirurgii ogólnej. W tym samym roku otrzymał pracę w nowo powstałej Klinice Kardiochirurgii Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu kierowanej przez Zbigniewa Religę. W tymże roku przeprowadził swój pierwszy zabieg w krążeniu pozaustrojowym oraz brał udział w zainicjowaniu – wspólnie z zespołem Religi – powstania programu transplantacji serca. W 2001 roku rozpoczął prace nad utworzeniem Dolnośląskiego Centrum Chorób Serca we Wrocławiu jako Niepublicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej, we współpracy z Kliniką Kardiochirurgii Uniwersytetu w Dreźnie. R. Cichoń kieruje także Kliniką Kardiochirurgii I Katedry i Kliniki Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.W dorobku naukowym Romualda Cichonia znajduje się 49 opublikowanych prac, 3 rozdziały podręczników kardiochirurgicznych, ponad 41 doniesień opublikowanych w czasopismach naukowych, ponad 40 streszczeń opublikowanych w dziennikach zjazdowych oraz liczne wideofilmy. Romuald Cichoń jest członkiem:

• Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów,
• Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii w Zabrzu,
• Stowarzyszenia Transplantacji Serca,
• American Heart Association,
• European Society for Cardin –Thoracic Surgery,
• Deutche Gesellschaft fuer Herz- und Thoraxchirurgie,
• Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii i Chirurgii Naczyniowej..

Romuald Cichoń został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej na rzecz rozwoju nauk medycznych, za działalność dydaktyczną (2012) oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi

Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu. Prof. dr hab. Dariusz Patkowski, specjalista chirurgii i urologii dziecięcej. Kierownik Katedry i Kliniki Chirurgii i Urologii Dziecięcej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Prezes Polskiego Towarzystwa Chirurgów Dziecięcych. Uznany autorytet w dziedzinie chirurgii endoskopowej dzieci, szczególnie u noworodków. Wielokrotnie zapraszany jako wykładowca kursów chirurgii endoskopowej oraz jako chirurg wykonujący szkoleniowe zabiegi w Kraju i za granicą. Jest jedynym polskim chirurgiem pośród wykładowców prestiżowego ośrodka szkoleniowego chirurgii endoskopowej w Strasburgu, Francja.

Kieruje wydziałem Shalya-Tantra w Ayurvedic College Gurukul Kangari w Haridwar, Studia z zakresu ajurwedy (Ayurvedacharya), M.D.Ay.(Shalya), I.M.S.(Banaras Hindu University). Pracował między innymi na prestiżowym wydziale Shalya-Shalakya, przy Institute of Medical Science, Banaras Hindu University w Varanasi. Posiada ponad 25-letnie doświadczenie dydaktyczne z wykorzystaniem Marma Therapy. Jest również fundatorem Janchetana, instytucji promującej zdrowie środowiskowe oraz Mrityunjay Mission, fundacji ukierunkowanej na badania medycyny wedyjskiej.

Kardiolog i kierownik Pracowni Hemodynamiki w Wojewódzkim Centrum Medycznym w Opolu. Naukowo zajmuje się sygnałami biologicznymi, a zwłaszcza dynamiką rytmu serca i jej prognostycznym znaczeniem w różnych stanach chorobowych. Szczególnie zainteresowany jest różnymi aspektami relacji między średnim rytmem serca i jego zmiennością. Dodatkowo zajmuje się kardiomiopatiami indukowanymi stresem (np. kardiomiopatia takotsubo), arytmiami serca (np. torsade do pointes), a także zespołem fali J. Zawodowo, jest kardiologiem inwazyjnym w Regionalnym Centrum Kardiologicznym i wykonuje różnego rodzaju zabiegi na sercu, dla przykładu: przezskórne interwencje wieńcowe, przezcewnikowe implantacje zastawki aortalnej. Profesor Nadzwyczajny w Instytucie Fizjoterapii Politechniki Opolskiej.

Członek Prezydium Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, profesorem nadzwyczajnym w Wyższej Szkole Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku oraz Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego (psycholog); absolwent studiów MBA (politechnika Gdańska); certyfikowany psycholog sportu Polskiego Towarzystwa Psychologicznego z klasą mistrzowską, superwizor; autor 2 monografii, współautor 4 prac zwartych, 4 prace pod redakcją, ok. 70 rozpraw i artykułów; ponad 100 wystąpień na kongresach i zjazdach naukowych; promotor 7 prac doktorskich, licznych recenzji w przewodach doktorskich i habilitacyjnych. Interesuje się problematyką wykorzystania psychologii w teorii sportu ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień grupy i komunikacji interpersonalnej (zespołowe gry sportowe) oraz problematyką lęku, stresu i metod jego redukcji (treningi relaksacyjne), a także problematyką promocji zdrowia publicznego z wykorzystaniem metod psychologicznych i z zakresu kultury fizycznej u osób w różnym wieku. Jest też trenerem i instruktorem narciarstwa PZN oraz instruktorem żeglarstwa PZŻ.

Dr hab. Jarosław Marusiak, jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym zatrudnionym na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Kinezjologii na Wydziale Fizjoterapii w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się na badaniu (i) mechanizmów sterowania ruchem u ludzi, oraz (2) mechanizmów plastyczności układu nerwowego i mięśniowego na skutek zmian chorobowych i w wyniku zastosowania różnych form terapii. W swoich badaniach naukowych stosuje nieinwazyjne metody oceny czynności układu nerwowego (elektroencefalografia) i mięśniowego (elektromiografia, mechanomiografia, miometria, pomiar siły lub momentu siły). Jest autorem i współautorem kilkunastu publikacji w docenianych w świecie czasopismach naukowych z tzw. Listy Filadelfijskiej. Swoje doświadczenie naukowe zdobył wykonując krajowe projekty badawcze (fundowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego i Narodowe Centrum Nauki) oraz projekty wykonywane za granicą w ramach staży naukowych w: (1) Neural Control Laboratory, Department of Biomedical Engineering, Lerner Research Institute, The Cleveland Clinic Foundation Cleveland, Cleveland, USA; i (2) Cortical Plasticity Laboratory, Sensory Motor Interaction, University of Aalborg, Dania. Za swoje osiągnięcia naukowe, a w szczególności za badania nad sterowaniem ruchem w chorobie Parkinsona, był uhonorowany: (1) Zespołową Nagrodą Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej Polskiej Akademii Nauk; (2) stypendium podróżnym na udział w XIX World Congress on Parkinson’s disease and Related Disorders in Shanghai, Chiny, 2011, przyznawanego przez Melvin Yahr International Parkinson’s Disease Foundation, and the Association of Parkinsonism and Related Disorders and the Association of Parkinsonism and Related Disorder; (3) Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, przyznawanego młodym wybitnym naukowcom.

Magister (1974) University of Erlangen-Nürnberg (Filozofia Nauku, socjologia), doktor filozofii w 1976 roku na Uniwersytecie Erlangen-Nürnberg (logika, matematyka, psychologia). Adiunkt Uniwersytetu w Konstancji. Od 1980 koordynuje badania w Terapii Homa, na początku głównie w krajach Europy Wschodniej, takich jak Rosja, Ukraina, Polska, Jugosławia, itp, a od kilku lat także w Indiach.

• Najnowsze publikacje:
  Bringing Homa Organic Farming into the Mainstream of Indian Agricultural System, 2009
  The Energy Field of Agnihotra, 2015
• Impact of Homa Organic Farming in mitigating soil, water and environmental crises, 2015
• Manual: Suggested Experiments with Agnihotra, Mühlingen, Germany, 2016

Pełnił w ostatnim czasie funkcję Wice Prezesa profesjonalnego stowarzyszenia jogi w Europie (tj. BDY, Niemcy). Jego osobiste doświadczenie w dziedzinie jogi jako ucznia i nauczyciela zostało pogłębione podczas studiów i nauczania w Indiach. Przed pobytem w Indiach (Karnataka i Kerala), studiował jogę we Włoszech i w Niemczech, oraz uczył jogi podczas swoich studiów magisterskich na Uniwersytecie w Heidelbergu i później. Przeprowadził tam także pierwsze badanie społeczne dotyczące nauczycieli jogi w oparciu o ankiety porównawcze (wg ALLBUS). Jego przygotowanie profesjonalne zdobyte w różnych dziedzinach, m.in. rekreacja, wykładowca uniwersytecki, stowarzyszenia profesjonalne i konsulting, w połączeniu z utworzonymi przez niego podmiotami, dają mu możliwość, aby wprowadzać jogę do nowych dziedzin i służyć społeczeństwu.

Dr Rishi Ram Koirala jest lekarzem medycyny ajurwedyjskiej i dyrektorem medycznym w Ayurveda Health Home w Katmandu. Ma ponad trzy dekady doświadczenia zawodowego jako praktykujący lekarz ajurwedyjski poprzedzonego dwunastoletnimi studiami akademickimi ajurwedy i ziół leczniczych. Dr Rishi wyleczył ogromną liczbę pacjentów zarówno w Nepalu jak i za granicą i ma oddanych naśladowców wśród osób zainteresowanych medycyną ajurwedyjską. Dr Rishi jest również duchowym uzdrowicielem mocno zakorzenionym w tradycyjnej  medycynie nepalskiej, co odziedziczył po swojej rodzinie uzdrowicieli. Dr Rishi specjalizuje się w terapii Pańczakarmy, zarządzaniu i jest wykwalifikowanym specjalistą od diagnostyki i udziela precyzyjnych konsultacji zdrowotnych, zgodnie z zasadami Ajurwedy. Dr Rishi jest byłym Członkiem Zarządu od Nepal Health Research Council oraz członkiem Komitetu Doradców Polityki Zdrowotnej Najwyższego Szczebla (High Level Health Policy Advisor Committee) przy Ministerstwie Zdrowia rządu nepalskiego. Dodać należy, że do dra Rishiego z prośbą o konsultacje zwracają się pracownicy licznych instytucji zarówno prywatnych jak i państwowych, zarówno w Nepalu jak i zagranicą, czyniąc go kością pacierzową fundacji Ayurveda Health Home.

Swami Saraswati Muditavadananda jest przewodnikiem duchowym, inspirującym mówcą, nauczycielem indyjskich wartości społeczno-kulturowych i pedagogiem. Nazywa Muditavadana symbolizuje jego osobowość „ten, którego twarz jest uśmiechnięta”. Urodził się 11 maja 1963 roku w małej wiosce w Gujarat w zachodniej części Indii. Jego podróż przemiany duchowej charakteryzuje jednomyślność dyscypliny i dążenie do mokszy (ostatecznego uwolnienia od skrępowań i od smutku) i sarva-karma-parityāga (bezinteresowna służba) na rzecz pomocy materialnej biednym i duchowego dobra ludzkości. Przez 4 lata studiował Wedy, sześć działów filozofii indyjskiej (w tym jogę) i gramatykę sanskrytu w Arsha Vidya Gurukulam w Coimbatore oraz w Rishikesh. Jest związany z działalnością świątyni Santram w Gujaracie w Indiach.

Nauczyciel jogi, doktorant na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Opolskiego. Autor publikacji naukowych z zakresu religioznawstwa, antropologii kultury i polityki społecznej. Regularnie publikuje w magazynie „Yoga & Ayurveda”. Wchodzi w skład zespołu redakcyjnego portalu Bosonamacie.pl.

Nauczycielka jogi, tłumaczka, absolwentka amerykanistyki na Uniwersytecie Warszawskim, doktorantka Uniwersytetu SWPS. Obecnie kończy pracę doktorską dotyczącą modelów praktyki jogicznej w Indiach i Polsce. Wchodzi w skład zespołu redakcyjnego portalu o jodze Bosonamacie.pl.